Niedawno na łamach WatchDogPfron opisywaliśmy przypadek spółdzielni w Dynowie (zobacz: Spółdzielnia inwalidów w Dynowie błaga o pomoc, Przypadek Dynowa – PFRON twierdzi „przepis jest najważniejszy”, my pytamy „gdzie w tym wszystkim jest człowiek?”, List otwarty Fundacji WatchDogPfron w sprawie Dynowa oraz Dynów a sprawa polska. Polityka społeczna w erze informacji lub informacja w służbie polityki społecznej). W wyniku problemów z PFRON-em spółdzielni tej grozi likwidacja, a zatrudnionym przez nią 150-osobom niepełnosprawnym – utrata pracy. Przypadek dyniowskiej spółdzielni nie jest odosobniony. Wiele firm zatrudniających osoby niepełnosprawne znalazło się w ostatnich latach w analogicznej sytuacji. W podobnym położeniu znalazła się niegdyś elbląska Spółdzielnia Niewidomych Elsin. Spółdzielnia ta powoli zaczyna wychodzić na prostą, ale w dalszym ciągu spłaca dług wobec PFRON-u. W wyniku problemów z Funduszem ponad 140 zatrudnionych przez nią osób niepełnosprawnych zostało bez pracy.

Czytaj dalej →

Osoby niepełnosprawne to grupa najsłabsza socjalnie i marginalizowana w sensie społecznym. Jakość życia tej grupy w porównaniu z innymi krajami Unii Europejskiej, pomimo wielu lat działań polityki społecznej, nadal jest niesatysfakcjonująca. Paweł Rozmus w artykule: „Co hamuje, a co przyspiesza aktywizującą i integrującą politykę społeczną? Źródła sukcesów i niepowodzeń instytucji wsparcia osób niepełnosprawnych w Polsce” przeprowadził analizę zjawiska społecznego, jakim jest aktywizacja i integracja społeczna osób niepełnosprawnych. Zgodzi się z nią pewnie każdy niepełnosprawny, który korzystał kiedykolwiek z dofinansowania oraz wszyscy, którzy zajmują się tą tematyką.

Czytaj dalej →

Uzależnienie od środków publicznych ma bardzo negatywny wpływ na organizacje pozarządowe. Wiele z nich na pewno zdaje sobie z tego sprawę, ale są też takie, które żyją w nieświadomości. Dobrze obrazuje to metafora o ugotowanej żabie. Jeśli wrzucimy żabę do wrzątku – wyskoczy. Jeśli wrzucimy ją do wody zimnej i będziemy powolutku podgrzewać, to nie zauważy, kiedy się ugotuje i w końcu zginie. Wydaje się, że w przypadku organizacji pozarządowych mamy do czynienia z analogicznym procesem. Organizacja nie przyjęłaby na raz wielu narzuconych wymagań, ale jeśli z każdym konkursem jest tylko o jedno „idiotyczne” wymaganie więcej, przełknie je. Taka organizacja dopiero po iluś latach może uświadomić sobie, że zatraciła swoją misję. Powolnych zmian często się nie zauważa. – dr Agnieszka Rymsza

Czytaj dalej →

Wielu polityków społecznych i organizacji pozarządowych z satysfakcją odnotowuje postęp w zakresie poprawy stosunków instytucji i ogółu społeczeństwa do osób z niepełnosprawnością. Nie da się ukryć, że są dziedziny, w których postęp taki jest widoczny. Dostęp do komunikacji, likwidacja bariera itp. Są jednak obszary życia społecznego, w których gołym okiem widoczny jest regres. Poniżej przedstawiamy taki obszar.

Czytaj dalej →

Żywe zainteresowanie naszych czytelników wywołała poruszona w mediach sprawa spółdzielni inwalidów z Dynowa, która nie z własnej winy nie mogła zapłacić w ustawowym terminie składek na ZUS, co spowodowało, że PFRON zażądał zwrotu wypłaconych spółdzielni dofinansowań do kosztów płacy osób niepełnosprawnych (zobacz: Spółdzielnia inwalidów w Dynowie błaga o pomoc, Przypadek Dynowa – PFRON twierdzi „przepis jest najważniejszy”, my pytamy „gdzie w tym wszystkim jest człowiek?” oraz List otwarty Fundacji WatchDogPfron w sprawie Dynowa). Z informacji uzyskanych od czytelników WDP oraz innych organizacji dowiedzieliśmy się, że sprawa spółdzielni nie jest przypadkiem odosobnionym i że wiele firm zatrudniających osoby niepełnosprawne znalazło się w ostatnich latach w analogicznej sytuacji. Postanowiliśmy sprawdzić sprawę u źródeł, czyli w PFRON-ie.

Czytaj dalej →