Miesięczne archiwum: luty 2017

Aktywizacja z FOKL

„Aby być szczęśliwym, trzeba pragnąć, działać i pracować, taki jest porządek przyrody, której życie polega na działaniu.” Choć autorem tej myśli jest francuski filozof, który urodził się w XVIII wieku, nie można odmówić jej aktualności. Praca jest ważnym elementem naszego życia, tworzy w nas poczucie sensu, nadaje dniom konkretny rytm, mobilizuje do ciągłego rozwoju. Gdy człowiek traci możliwość spełniania się w ten sposób, nie pozostaje to bez wpływu na jego zdrowie psychiczne.

Dlatego Opiekunowie PZU już od kilku lat, wspólnie z Fundacją Oceny Kapitału Ludzkiego, prowadzą specjalny program pod hasłem „Rozpoznanie kompetencji społeczno – zawodowych kluczem do samorealizacji”. Jest on adresowany do naszych klientów, którzy w wyniku wypadku komunikacyjnego stali się niepełnosprawni i utracili możliwość wykonywania dotychczasowego zawodu. Celem programu jest pomoc tym osobom w podjęciu pracy zgodnej z ich kwalifikacjami, kompetencjami i predyspozycjami.

– Inicjatywę tę kierujemy do osób poważnie poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych – mówi Sophia Smith Wawrzynowicz, kierownik zespołu Opiekunów PZU  – Jest to kontynuacja działań zorientowanych na człowieka, których głównym założeniem jest – oprócz wypłaty rekompensaty za doznane obrażenia ciała – wszechstronne wsparcie w prowadzeniu rehabilitacji społecznej i zawodowej tejże grupy osób.

Klienci, którzy zostali zakwalifikowani do programu, w ośrodku, prowadzonym przez Fundację Oceny Kapitału Ludzkiego, poddawani są indywidualnej ocenie kwalifikacji, predyspozycji i kompetencji z uwzględnieniem czynników  wpływających na ich funkcjonowanie społeczne i zawodowe. Ważnym elementem są indywidualne zdolności i preferencje. Na podstawie analizy i wniosków płynących z oceny osoby badane uzyskują informacje o możliwości zatrudnienia i kierunkach rozwoju zawodowego.

– Takie podejście umożliwia odpowiedni dobór stanowiska – wyjaśnia Małgorzata Zakrzewska Prezes Fundacji Oceny Kapitału Ludzkiego. – Nad przebiegiem tego procesu czuwają m.in. psycholog, doradca i diagnosta zawodowy, specjalista w dziedzinie psychometrii oraz fizjoterapeuta. Osoby niepełnosprawne dostają fachowe wsparcie w różnych obszarach. Takie kompleksowe podejście pozwala im szybciej i lepiej wrócić do równowagi życiowej.

Wykwalifikowani eksperci sprawdzają także zakres potrzeb, których spełnienie jest niezbędne do wsparcia osoby niepełnosprawnej w powrocie lub wejściu na rynek pracy. To mogą być np. dodatkowe kursy i szkolenia w zakresie kompetencji miękkich. Dla jednej z uczestniczek projektu konieczne było jeszcze zorganizowanie pomocy psychologicznej w formie indywidulanych sesji.

Ostatni etap to znalezienie miejsca pracy, wsparcie w utrzymaniu zatrudnienia oraz wsparcie pracodawców w spełnieniu wymogów formalnych związanych z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych.

– Klienci PZU, którzy biorą udział w programie, mieszkają w różnych częściach Polski, są w różnym wieku, każdy z nich ma też inne wykształcenie i doświadczenie zawodowe – tłumaczy Renata Leśniewska Opiekun PZU z woj. mazowieckiego –  Najważniejsze jest więc indywidualne podejście do każdego z nich, uwzględnienie ich potrzeb, rodzaju niepełnosprawności, charakteru, stanu psychicznego.

Z tego względu w ramach projektu zostało zorganizowane szkolenie i warsztaty dla Opiekunów PZU.  Otrzymali oni także materiały i wskazówki dotyczące motywowania i wspierania podopiecznych w decyzji o powrocie do aktywnego życia zawodowego. Ich rola jest nieoceniona w tym procesie.

– To, czego nauczyłam się na szkoleniu, bardzo przydaje  mi się w rozmowach z naszymi rentobiorcami – najważniejsze jest jasne i zrozumiałe przekazanie korzyści płynących z aktywizacji. Osoba, do której kierujemy program ma zazwyczaj wiele wątpliwości, na które staramy się rzetelnie odpowiedzieć.

Sam fakt, że mogłam zobaczyć, jak w praktyce wygląda ocena kompetencji i kwalifikacji pomógł mi w przekonaniu Pani Alicji do wzięcia udziału w programie. Uważam też, że kluczowa jest również opieka Fundacji nad osobami podejmującymi pracę – dodaje Renata Leśniewska.

– Korzyści z uczestnictwa w programie jest wiele – mówi Beata Urbańska, psycholog w Fundacji Oceny Kapitału Ludzkiego. – Nie zawsze jest to proste, ale zawsze się opłaca. Zaledwie po kilku tygodniach od podjęcia pracy można zauważyć pozytywne zmiany nie tylko w sferze materialnej ale m.in. wzmocnienie poczucia własnej wartości, poprawia się stan zdrowia zarówno psychicznego, jak i fizycznego, wzrasta poczucie przydatności, osoby stają się bardziej aktywne w życiu społecznym oraz bardziej otwarte na nowe znajomości.

Potwierdzają to sami zainteresowani. Wskutek wypadku pani Alicja doznała stłuczenia pnia mózgu w następstwie czego cierpi na niedowład prawych kończyn, ma też uszkodzony nerw wzrokowy oraz zaburzenia pamięci. Udział w programie pozwolił wrócić jej do równowagi psychicznej, a także znaleźć nowy sens życia.

– Było warto, choć nie przyszło mi łatwo opuścić bezpieczny azyl, gdzie wszystko było przewidywalne, gdzie nic się nie mogło wydarzyć – przyznaje pani Alicja. – Poszerzyła się moja sfera życia, są już wymierne zyski, mam plany na przyszłość, które wcześniej wydawały mi się nieosiągalne, jestem niezależna finansowo. Czuję się równorzędnym partnerem w swoim małżeństwie, mam poczucie, że mogę sobie poradzić!

 

Powstaną dwa systemy orzekania o niepełnosprawności?

CROSSROAD2 lutego Premier Beata Szydło powołała Międzyresortowy Zespół ds. Opracowania Systemu Orzekania o Niepełnosprawności oraz Niezdolności do Pracy, którego pracami pokieruje Gertruda Uścińska, prezes ZUS. Jednocześnie trwają prace nad uruchomieniem finansowanego ze środków unijnych projektu dotyczącego nowego systemu orzekania, realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (POWER). Fiszka projektowa została już zaakceptowana przez komitet monitorujący.

Zarówno Międzyresortowy Zespół ds. Opracowania Systemu Orzekania o Niepełnosprawności, jak i projekt realizowany w ramach programu POWER mają analogiczne cele – dokonanie oceny stanu orzecznictwa oraz opracowanie założeń i projektu ustawy o orzekaniu o niepełnosprawności i niezdolności do pracy. W tej sytuacji nasuwa się pytanie – czy powstaną dwa systemy orzekania o niepełnosprawności? Pewną niedorzecznością jest przy tym fakt, że Międzyresortowy Zespół będzie miał na realizację swoich celów 12 miesięcy, prace w ramach projektu POWER potrwają natomiast 2 lata.

Czytaj dalej

Skutki wprowadzenia nowych zasad kart parkingowych

miejsce-parkingoweNasza redakcja jest otwarta na poszerzanie grona redakcyjnego i nawiązywanie współpracy z osobami chcącymi publikować swoje teksty na łamach WatchDogPfron. W ubiegłym tygodniu publikowaliśmy artykuł Lecha Stefańczuka pt. „PFRON – święty Mikołaj po liftingu”, dziś natomiast publikujemy debiutancki tekst Wiesława Rogalskiego. Wyrażone w nim tezy są osobistymi poglądami i opiniami autora.

Czytaj dalej

Lista dowodów na dysfunkcję systemu rehabilitacji zawodowej

Image1Publikujemy poniżej drugą część udostępnionego Państwu w poprzednim wydaniu WatchDogPfron Pisma SON „Podkarpacie” do Pana Prezesa Roberta Kwiatkowskiego. Jak wynika z nazwy  tego dokumentu, zawiera on „zestawienie ustawowych wsparć i działań ZPChr i obecnych płatników PFRON z rynku otwartego na rzecz zatrudnionych osób niepełnosprawnych na tym samym w pełni konkurencyjnym rynku pracy”.

To interesujące dla jednych, a bulwersujące dla innych zestawienie wiele mówi o funkcjonującym obecnie systemie wsparcia zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Warto by politycy społeczni, parlamentarzyści, organizacje pracodawców i organizacje pozarządowe, a także sami niepełnosprawni pochylili się nad nim zwłaszcza w kontekście zapowiedzianych prac nad reformą systemu wsparcia osób niepełnosprawnych.

Dla nas ten dokument jest przede wszystkim dowodem na to, jak wielokrotne nowelizowanie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych wypaczyło jej pierwotne, systemowe założenia. Nowelizacje te były robione naprędce, często bez konsultacji społecznych, bez rzetelnego wyliczenia ich skutków, bez zrozumienia, że zmiany  jednego przepisu rodzą często wbrew intencjom ustawodawcy negatywne konsekwencje społeczne, sprzeczne z założeniami polityki społecznej jako takiej.

Czytaj dalej

Dwa różne wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych w Policji?

policja4Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych prowadzi obecnie rozmowy z Policją mające na celu zwiększenie stanu zatrudnienia osób niepełnoprawnych w administracji i służbie publicznej. Współpraca Funduszu z Policją przed laty nie przyniosła jednak zadowalających  rezultatów, o czym pisaliśmy niedawno na łamach WatchDogPfron  (zobacz: Współpraca PFRON-u z Policją przed laty okazała się porażką. Czy czeka nas powtórka z historii?). Po zakończeniu programów większość osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ramach zawartego między Policją a PFRON-em porozumienia straciło pracę. W związku z tym postanowiliśmy zwrócić się do Policji z pytaniem, jak na przestrzeni ostatnich lat kształtowała się dynamika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Zapytaliśmy także, ile osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności zatrudnia obecnie Policja oraz czy w najbliższym czasie przewiduje zwiększenie stanu zatrudnienia takich osób. Z otrzymanej odpowiedzi wynika, że na przestrzeni ostatnich  lat miały miejsce spore wahania w zatrudnieniu osób niepełnosprawnych w Policji.

Najbardziej zadziwiający jest jednak fakt, że Policja podaje dwa różne wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Z zamieszczonego poniższego pisma wynika bowiem, że Policja osiąga wymagany w ustawie o rehabilitacji wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych – takie osoby stanowią obecnie 6,78% ogółu jej pracowników. Otwierając natomiast jakiekolwiek ogłoszenie Policji o naborze, w każdym z nich można znaleźć dopisek: „W miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w urzędzie, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jest niższy niż 6%”. W tej sytuacji rodzi się pytanie: skąd wynika taka rozbieżność informacji?

Czytaj dalej

Trzeba zachęcić osoby niepełnosprawne do podjęcia pracy – apel Stowarzyszenia „Podkarpacie” do Prezesa PFRON

list1-150x150Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych „Podkarpacie” wystosowało list do Roberta Kwiatkowskiego, Prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dotyczący zachęt dla osób niepełnosprawnych do podjęcia pracy w firmach pełniących na ich rzecz funkcje społeczne, gwarantujące im pracę w przyjaznych i bezpiecznych warunkach.

Stowarzyszenie zwraca w nim uwagę na szereg czynników będących przyczyną niechęci osób niepełnosprawnych do podjęcia zatrudnienia. Wymienia wśród nich m.in. tzw. pułapkę rentową czy niezrozumienie ze strony potencjalnych współpracowników z rynku otwartego zazdrosnych o przywileje dotyczące czasu pracy i pobieranie renty. Zdaniem SON „Podkarpacie” czynniki te odpychają osoby niepełnosprawne od rynku pracy, w związku z czym zwraca się ono z prośbą o opracowanie przez PFRON algorytmu z wykazem, ile tracą osoby niepełnosprawne nie podejmując pracy i ile mogą zyskać podejmując pracę w przyjaznym i bezpiecznym środowisku pracy.

Stowarzyszenie zauważa ponadto, że zakłady pracy chronionej, zapewniające osobom niepełnosprawnym dobre warunki pracy, powinny być szczególnie wspierane przez Fundusz i państwo. PFRON tymczasem największe wsparcie kieruje do firm z otwartego rynku, podczas gdy firmy z rynku chronionego są znacząco dyskryminowane, co przekłada się utratę miejsc pracy przez najciężej poszkodowane osoby niepełnosprawne.

Poniżej, za zgodą SON „Podkarpacie”, publikujemy całą treść listu do Prezesa PFRON.

Czytaj dalej