Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych prowadzi obecnie rozmowy z Policją mające na celu zwiększenie stanu zatrudnienia osób niepełnoprawnych w administracji i służbie publicznej. Współpraca Funduszu z Policją przed laty nie przyniosła jednak zadowalających rezultatów, o czym pisaliśmy niedawno na łamach WatchDogPfron (zobacz: Współpraca PFRON-u z Policją przed laty okazała się porażką. Czy czeka nas powtórka z historii?). Po zakończeniu programów większość osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ramach zawartego między Policją a PFRON-em porozumienia straciło pracę. W związku z tym postanowiliśmy zwrócić się do Policji z pytaniem, jak na przestrzeni ostatnich lat kształtowała się dynamika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Zapytaliśmy także, ile osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności zatrudnia obecnie Policja oraz czy w najbliższym czasie przewiduje zwiększenie stanu zatrudnienia takich osób. Z otrzymanej odpowiedzi wynika, że na przestrzeni ostatnich lat miały miejsce spore wahania w zatrudnieniu osób niepełnosprawnych w Policji.
Najbardziej zadziwiający jest jednak fakt, że Policja podaje dwa różne wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Z zamieszczonego poniższego pisma wynika bowiem, że Policja osiąga wymagany w ustawie o rehabilitacji wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych – takie osoby stanowią obecnie 6,78% ogółu jej pracowników. Otwierając natomiast jakiekolwiek ogłoszenie Policji o naborze, w każdym z nich można znaleźć dopisek: „W miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w urzędzie, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jest niższy niż 6%”. W tej sytuacji rodzi się pytanie: skąd wynika taka rozbieżność informacji?
Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych „Podkarpacie” wystosowało list do Roberta Kwiatkowskiego, Prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dotyczący zachęt dla osób niepełnosprawnych do podjęcia pracy w firmach pełniących na ich rzecz funkcje społeczne, gwarantujące im pracę w przyjaznych i bezpiecznych warunkach.
Osoby niepełnosprawne mają prawo do pracy na równych zasadach z innymi osobami. Dyskryminacji w zatrudnieniu zakazuje m.in. europejska dyrektywa o równości zatrudnienia. Mimo to – jak zauważa Komisja Europejska w raporcie dotyczącym działań na rzecz poprawy sytuacji osób niepełnosprawnych – dostęp do rynku pracy wciąż pozostaje jednym z głównych wyzwań dla osób niepełnosprawnych. Wskaźnik ich zatrudnienia w krajach Unii Europejskiej wynosi średnio 48,7%, podczas gdy w przypadku osób pełnosprawnych wskaźnik ten wynosi 72,5%. Raport niestety nie zawiera danych odnośnie stanu zatrudnienia w poszczególnych krajach unijnych, jednak – jak wiadomo – w Polsce aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych jest na znacznie gorszym poziomie niż w większości krajów Europy. Wskaźnik zatrudnienia takich osób jest u nas ponad dwukrotnie niższy niż średnia unijna i wynosi zaledwie 23,7%.
Redakcja WatchDogPfron wielokrotnie poruszała w swoich artykułach problem nierównego traktowania poszczególnych grup pracodawców osób niepełnosprawnych. Czytelnikowi WDP może się wydać dziwne mówienie o dyskryminacji pracodawców. A jednak z naszych obserwacji wynika, że zapisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz praktyka nierównego traktowania pracodawców często skutkują dla przedsiębiorstw zatrudniających osoby niepełnosprawne dramatycznymi konsekwencjami (z upadłością włącznie). Dla pełnej jasności: nie postulujemy zaostrzenia kar i przepisów dla pracodawców nieobjętych drastyczną penalizacją. Uważamy, że czas skończyć z absurdalnym karaniem jednych, podczas gdy w analogicznej sytuacji inne grupy pracodawców nie ponoszą żadnych konsekwencji. Uważamy też, że drastyczne kary nie są drogą do rozwiązywania problemów społecznych.
Redakcja WatchDogPfron jest otwarta na poszerzanie grona redakcyjnego i nawiązywanie współpracy z osobami chcącymi publikować swoje teksty na naszych łamach. Poniżej publikujemy debiutancki tekst naszego nowego, miejmy nadzieję, kolegi redakcyjnego Lecha Stefańczuka. Jest rzeczą oczywistą, że wyrażone przez autora w poniższym artykule tezy są jego osobistymi poglądami i opiniami.
2 lutego Premier Beata Szydło powołała Międzyresortowy Zespół do spraw Opracowania Systemu Orzekania o Niepełnosprawności oraz Niezdolności do Pracy. Do jego zadań należeć będzie:
Moim zdaniem zakłady pracy chronionej były i są potrzebne, dlatego że dzięki nim osoby niepełnosprawne mają dostęp do wielu udogodnień. W przeciwnej sytuacji muszą sami szukać sobie opieki lekarskiej, załatwiać protezy, lekarstwa i wiele innych rzeczy. Jeżeli zdecydowalibyśmy się na likwidację rynku chronionego, lukę po nim powinno wypełnić państwo. – Marek Kowalski, Prezes Polskiej Izby Gospodarczej Czystości i ekspert Konfederacji Lewiatan
Od wielu miesięcy dynamicznie rozwija się dyskusja nad publikowanymi przez nas artykułami. Ponieważ wiele wypowiedzi to bardzo interesujące opinie, sformułowane często przez praktyków zatrudnienia, a także przez same osoby niepełnosprawne, postanowiliśmy publikować je na pierwszej stronie naszego portalu, by głosy te stały się bardziej słyszalne i dotarły do opinii publicznej. Dzisiaj pierwszy głos pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej, z ogromnym niepokojem myślącego o przyszłości swojego przedsiębiorstwa.
27 stycznia odbyło się piąte posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. osób z niepełnosprawnością narządu wzroku. Podczas posiedzenia Krzysztof Kosiński, Zastępca Dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, przedstawił informację Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej dotyczącą działań związanych z zagadnieniem orzecznictwa i rehabilitacji osób niepełnosprawnych ze szczególnym uwzględnieniem osób z niepełnosprawnością wzroku.