Praca od zawsze stanowiła jeden z najważniejszych filarów w życiu człowieka, zaspokajając rozliczne potrzeby ekonomiczne i pozaekonomiczne. W szeroko rozumianym pojęciu określa pozycję człowieka w społeczeństwie, definiuje go jako jednostkę oraz część większej, integralnej grupy ludzi. Szczególnego znaczenia nabiera praca w przypadku osób niepełnosprawnych. Dlaczego? Praca pozwala zaspokoić – większe niekiedy niż w przypadku osób zdrowych czy sprawnych – potrzeby finansowe, podyktowane m.in. koniecznością leczenia. Ponadto praca umożliwia spełnienie wielu niezwykle istotnych potrzeb pozaekonomicznych. Najbardziej kluczowe z nich to:
- potrzeba samorealizacji
- potrzeba kontaktu z drugim człowiekiem i przeciwdziałanie izolacji społecznej
- spełnienie własnych ambicji
- wzmocnienie poczucia własnej wartości
- wypracowanie siły woli, oswajanie się z nowymi i problematycznymi sytuacjami, wypracowanie odpowiedniego schematu myślowego i emocjonalnego.