Ostatnie tygodnie obfitowały w ważne wydarzenia dotyczące systemu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Najważniejszym z nich był II Kongres Pracodawców Osób Niepełnosprawnych. WatchDogPfron był patronem medialnym tego wydarzenia. W Kongresie uczestniczyli przedstawiciele najważniejszych z punktu widzenia rehabilitacji zawodowej władz państwowych tzn. Krzysztof Michałkiewicz, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych oraz Robert Kwiatkowski, prezes zarządu PFRON. Ponieważ relację z tego wydarzenia zamieściliśmy w poprzednim wydaniu WatchDogPfron, chcielibyśmy podzielić się pokrótce naszymi refleksjami nad przebiegiem i uchwałą Kongresu.
Archiwa kategorii: OPINIE
Rehabilitacja kompleksowa potrzebna od zaraz
Aktualnie w Polsce osoba po wypadku bądź przebytej chorobie nie ma możliwości rehabilitacji leczniczej bezpośrednio po leczeniu szpitalnym. Czas oczekiwania wynosi od kilku tygodni do kilku miesięcy, a w tym okresie dochodzi do utrwalenia negatywnych zmian funkcjonalnych i pogorszenia się stanu psychicznego pacjenta, co znacząco utrudnia powrót do pracy i zmniejsza jego szansę na dalsze samodzielne funkcjonowanie. By zmienić ten scenariusz, niezbędne jest wdrożenie w Polsce rehabilitacji kompleksowej. Okazją do upowszechniania wiedzy na jej temat było seminarium pt. „Rehabilitacja kompleksowa wyzwaniem na miarę XXI wieku” zorganizowane przez Platformę Integracji Osób Niepełnosprawnych, które odbyło się 17 maja w Warszawie.
Propozycje zmian do ustawy o rehabilitacji pod koniec czerwca
„Pod koniec czerwca chcemy przygotować propozycje zmian do ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej. Po pierwsze – chcemy zmniejszyć biurokrację, szczególnie w art. 22. Pracujemy też nad nowym podejściem do warsztatów terapii zajęciowej. Chcemy również wzmocnić osoby ciężko poszkodowane, szczególnie osoby ze schorzeniami specjalnymi” – zapowiedział podczas posiedzenia Parlamentarnego zespołu ds. osób z niepełnosprawnością narządu wzroku Mirosław Przewoźnik, dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.
Czy PFRON pomoże Poczcie Polskiej przejąć 20% rynku ochrony w Polsce?
W ostatnich dniach media obiegła informacja, że Poczta Polska chce zostać gigantem na wartym 8 mld zł rynku ochroniarskim. Jak wynika z informacji „Rzeczpospolitej” firma planuje w przeciągu pięciu lat przejąć 1/5 tego rynku. Ma strzec lotnisk, instytucji publicznych i spółek Skarbu Państwa. Z ochroniarskich usług firmy korzystają już Ministerstwo Cyfryzacji, niektóre sądy, lotnisko Pyrzowice, Alior Bank i PKO BP.
Informacja o planowanej ekspansji Poczty na rynku ochroniarskim zbiegła się w czasie z podpisaniem porozumienia o współpracy na rzecz osób niepełnosprawnych między Pocztą Polską a PFRON-em, którego głównym celem jest zwiększenie zatrudnienia takich osób. Czy dzięki porozumieniu z Funduszem osoby niepełnosprawne znajdą pracę w… ochronie?
Niepełnosprawni – „pracownicy gorszego Boga”?
Głównym powodem zatrudniania osób niepełnosprawnych – jak już wspominałem w pierwszej części artykułu – nie jest oczywiście empatia. Pracodawcy, którzy zatrudniają osoby niepełnosprawne mogą liczyć na szereg ulg podatkowych i pomoc finansową państwa w postaci częściowych dofinansowań wynagrodzeń realizowaną przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Natomiast osoby niepełnosprawne mają różne podmioty działające na ich rzecz. Takie jak: Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, urzędy pracy i fundacje. Powszechne wśród pracodawców jest jednak niezatrudnianie osób niepełnosprawnych i płacenie za to kary na PFRON. Przodują w tym instytucje państwowe, które powinny być przykładem dla firm prywatnych.
Czy osoby niepełnosprawne są biedne i roszczeniowe z wyboru?
Do redakcji portalu niepelnosprawni.pl nadszedł list. Napisał go Piotr Stelmaszek – osoba niewidoma, urodzona jeszcze w czasach dawno i słusznie uznanych za minione. Pan Piotr wyraźnie nie może sobie poradzić z oceną obfitości form wsparcia oferowanych obecnie osobom niepełnosprawnym. Co więcej – ta obfitość wsparcia jest zdaniem pana Piotra coraz wyraźniej dostrzegana przez pełnosprawnych obywateli, którzy – jak pewna dama z listu pana Stelmaszka – także chcieliby coś uszczknąć z rogu obfitości oferowanego niepełnosprawnym (w jej przypadku udział w wycieczce zagranicznej jako opiekunka niewidomego).