Nasz komentarz dotyczący sprostowania PFRON-u

W imię publicznej jawności sporu opublikowaliśmy wczoraj sprostowanie PFRON-u, mimo że nie spełnia ono podstawowego wymogu merytorycznego stawianego przez Prawo prasowe, mianowicie nie odnosi się do faktów, lecz do wyrażonej przez nas opinii. Sprostowanie dotyczy tekstu pt. „PFRON odmawia dostępu do informacji. Czego się boi?”. Opisaliśmy w nim wielomiesięczny proces wnioskowania o informacje na temat liczby osób, które zmieniły stopień niepełnosprawności na wyższy. By nie tracić z pola widzenia zasadniczych aspektów sporu z PFRON-em, przytaczamy kilka faktów.

1. Najważniejszym i wciąż aktualnym faktem jest to, że Fundusz odmówił udostępnienia danych liczbowych na temat zmiany stopnia niepełnosprawności z lekkiego na umiarkowany przez osoby niepełnosprawne objęte dofinansowaniem. Jak potwierdzają cytowani przez nas eksperci, m.in. byli wiceprezesi PFRON-u, tendencja ta może być niebezpieczna dla finansów publicznych. PFRON traktuje tę informację jako tzw. przetworzoną, a co za tym idzie – wymagającą wskazania szczególnego interesu społecznego, który przemawia za jej ujawnieniem.

2. Od 1 października, kiedy wysłaliśmy pierwszy wniosek, wymieniliśmy z PFRON-em wiele pism, a 12 stycznia Fundusz wydał w tej sprawie ostateczną decyzję odmowną. W uzasadnieniu tej decyzji PFRON nie podważa istnienia zjawiska tzw. migracji, czyli przechodzenia do wyższych stopni niepełnosprawności w celu otrzymania wyższego dofinansowania do pensji. Daje natomiast do zrozumienia, że dane na ten temat są zarezerwowane dla osób, które „mają możliwości wykorzystać pozyskane informacje”.

Takimi osobami – według Funduszu – są posłowie czy ministrowie, ze względu na „szczególne uprawnienia tych osób w zakresie tworzenia prawa oraz nadzoru nad ich wykonaniem”. I dalej dość protekcjonalnie: „Nie można także umniejszyć w tym zakresie zasług osób niepełniących ww. funkcji, a także organizacji różnego rodzaju, ale w odróżnieniu od osób mających realny wpływ na prawodawstwo lub działanie instytucji, pozyskana informacja wymaga podjęcia dodatkowych kroków, aby mogła służyć realizacji założonego celu.” W tej sposób PFRON próbuje udowodnić, że nasza Fundacja nie wykazała istotnego interesu społecznego, który stoi za ujawnieniem danych.

3. Tak sformułowany sens odmowy odczytujemy jako niebezpieczne ograniczenie praw gwarantowanych przez art. 61 Konstytucji RP, który mówi, że „obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne”. W tej sprawie będziemy się odwoływać do sądu administracyjnego.

Redakcja