Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wyszczególnia trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany i lekki.
Czytaj dalej →

W Polsce nie istnieje jeden organ wydający orzeczenia o niepełnosprawności. Od 1 stycznia 1998 r. podstawą do uznania osoby za niepełnosprawną w rozumieniu Ustawy o rehabilitacji jest orzeczenie wydane przez powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności (dla celów pozarentowych, m.in. zatrudnieniowych) lub orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dla celów rentowych).
Czytaj dalej →

Każdy pracodawca zatrudniający ogółem powyżej 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy ma obowiązek zatrudniać osoby niepełnosprawne w liczbie 6% ogółu zatrudnionych.
Czytaj dalej →

Pracodawca co miesiąc płaci do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) wpłatę w wysokości 40,65% aktualnego średniego wynagrodzenia za każdą osobę niepełnosprawną „brakującą” do wskaźnika 6% (lub zmniejszonego).
Czytaj dalej →

Istnieje możliwość obniżenia wpłaty do PFRON (ale nie wskaźnika zatrudnienia ON) w związku z zakupem towarów lub usług od pracodawców zatrudniających duże grupy osób niepełnosprawnych ze stopniem znacznym i umiarkowanym – normuje to art. 22 Ustawy o rehabilitacji.
Czytaj dalej →

Firmy zatrudniające poniżej 25 pracowników oraz większe przedsiębiorstwa, w których pracuje co najmniej 6% osób niepełnosprawnych, mogą otrzymać dofinansowania do pensji ON.
Czytaj dalej →