Archiwa kategorii: OPINIE

Nie winię osób niepełnosprawnych! M. Łukomski odpowiada na komentarz do artykułu

Komentarz czytelnika do artykułu „Jak przeciwdziałać bierności zawodowej osób niepełnosprawnych”

„Dziękuję za takie artykuły. Wnoszą wiele światła na postrzeganie sytuacji osób niepełnosprawnych i członków ich rodzin. Jednak problem nie dotyczy tylko bierności osób niepełnosprawnych. Uważam, że nade wszystko zmianie winno podlegać otoczenie osób niepełnosprawnych. Otoczenie osób niepełnosprawnych winno być bazą wyjściową do wszelkich zmian (projektów, systemu itd.), gdyż do tego otoczenia ma trafiać osoba niepełnosprawna i w nim funkcjonować. Ponadto z treści artykułu wynika, że tej sytuacji (bierności) winna jest przede wszystkim osoba niepełnosprawna. Chyba jednak rozwiązanie tego problemu nie leży tylko po stronie niepełnosprawnych. Zmian wymaga wiele sfer życia społecznego (właśnie tego otoczenia), aby osoby niepełnosprawne i ich środowisko mogło być postrzegane jako środowisko równoprawnych i pełnoprawnych obywateli. Zacząć należałoby jeszcze od etapu edukacji w połączeniu z wszechstronną rehabilitacją i wówczas sytuacja mogłaby ulec zmianie na lepsze. Pozdrawiam J.B.”

Czytaj dalej

Kilka refleksji nad biernością zawodową – wywiad z młodym rencistą.

interview-14029Wszystkie przedstawione w tym wywiadzie informacje są autentyczne. Zmienione zostało tylko imię i nazwisko bohatera wywiadu.

Pacjent, Jan Nowak, lat 32 jako 20 letni mężczyzna, po ukończeniu technikum zaczął pracować jako kucharz w restauracjach. W wieku 29 lat gwałtownie zaczął pogarszać mu się wzrok. Po wstępnej diagnostyce, okazało się, że nie można przywrócić prawidłowego widzenia, a całkowita utrata wzroku jest kwestią czasu. Po kilku tygodniach Pan Jan zupełnie stracił wzrok na prawym oku i oczekiwał na przeszczep rogówki. Okres rekonwalescencji wynosił 1,5 roku. Przez ten okres nie mógł podejmować żadnej pracy i z tego powodu przez ten czas otrzymywał rentę.

Czytaj dalej

W sprawie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych raz jeszcze

miejsce-parkingoweDo napisania tego felietonu skłonił mnie mandat jaką otrzymałem od służb miejskich Warszawy za zatrzymanie się bez uiszczenia opłaty obok miejsca parkingowego dla niepełnosprawnych, które było już zajęte przez innego uprawnionego użytkownika. Często też zdarza mi się, że na ulicy na której chcę się zatrzymać nie ma żadnego miejsca dla niepełnosprawnych lub jest usytuowane kilkaset metrów od adresu pod który chcę się udać.

Czytaj dalej

Niepełnosprawni w nowoczesnym społeczeństwie, cz. II

logotyp_organizacjiO konieczność przeprowadzenia zmian w systemie rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych mówi się nie od dziś. Swoje propozycje rozwiązań w tej kwestii przygotowała m.in. Fundacja Vis Maior. W minionym tygodniu prezentowaliśmy pierwszą część artykułu autorstwa Jolanty Kramarz oraz Dariusza Kupieckiego zawierającą propozycje zmian na rynku pracy osób niepełnosprawnych. Zapraszamy do lektury drugiej części artykułu, poświęconej tym razem systemowi orzecznictwa i nowoczesnym mechanizmom wspierania aktywności osób z niepełnosprawnościami.

Czytaj dalej

Niepełnosprawni w nowoczesnym społeczeństwie, cz. I

logotyp_organizacjiKonieczność przeprowadzenia zmian w systemie rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych to temat, który od jakiegoś czasu znajduje się na ustach wszystkich – od parlamentarzystów i polityków, przez pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne, aż po środowisko osób niepełnosprawnych. Niedawno na łamach WatchDogPfron prezentowaliśmy propozycje pracodawców w sprawie kierunków zmian. Dziś natomiast oddajemy głos Fundacji Vis Maior. Zapraszamy do lektury pierwszej części artykułu autorstwa Jolanty Kramarz oraz Dariusza Kupieckiego.

Czytaj dalej

Czy edukacja jest formą rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych?

edukacja-Czy edukacja jest formą rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych? To pytanie nurtuje mnie od wielu miesięcy. Zwłaszcza w zestawieniu z dwoma faktami. Wiele lat temu, kiedy Pełnomocnikiem Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych był senator Jarosław Duda, władze państwowe zapoczątkowały narrację dotyczącą rehabilitacji zawodowej, w której najistotniejszym stwierdzeniem stała się teza, że zatrudnienie jest najlepszą formą rehabilitacji zawodowej. Konsekwencją takiej postawy władz jest struktura wydatków PFRON, w której ponad 60% zgromadzonych środków przeznacza się na finansowe subsydiowanie zatrudnienia osób niepełnosprawnych (tzw. SOD). Wyrazem kontynuacji takiej optyki przez obecną ekipę rządową jest cała seria programów wsparcia zatrudnienia uruchomionych w ostatnim czasie. Pracodawcom, którzy zdecydują się stworzyć miejsca pracy dla tej grupy pracowników, oferuje się premię finansową w wysokości kilkunastu tysięcy złotych.

Czytaj dalej